به نقل از «ایران آنلاین»

از مورد عجیب «شنای پروانه» تا تجدید خاطره با سینمای دهه 60

تاریخ انتشار: ۱۲ مرداد ۱۴۰۰ | کد خبر: ۳۲۷۰۸۷۴۹

صدرنشین جدول فروش اکران در سال کرونازده 1400 همچنان فیلم سینمایی «دینامیت» است. این فیلم پس از یک ماه اکران، با در اختیار داشتن 313 سالن سینما، مرز فروش 7 میلیارد و 350 هزارتومان را پشت سر گذاشته است. طبق آمار ارائه شده در سایت سمفا، فیلم مسعود اطیابی در حالی به این موفقیت دست یافته که اکثر سانس‌های سینما (17 هزار و 204 سانس) را در اختیار دارد و بی‌رقیب است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

با وجود این، آن طور که مرتضی شایسته به «ایران» می‌گوید، موفقیت این فیلم در گیشه، صاحبان فیلم‌های پرفروش را به اکران امیدوار کرده است: «9 فیلم پرفروش برای پیوستن به چرخه اکران اظهار تمایل کردند که در میان آنها هم فیلم اجتماعی وجود دارد و هم کمدی و ملودرام.» این در حالی است که در جلسه روز یکشنبه تنها دو فیلم «گیسوم» به کارگردانی نوید به‌تویی و «مورچه‌خوار» ساخته شاهد احمدلو تقاضای اکران کردند و قرار است بعد از عقد قرارداد با سینماداران، به آنها نوبت اکران داده شود. شایسته در این باره توضیح می‌دهد: «شدت گرفتن کرونا نگران‌کننده است و اکران فیلم در این شرایط پرریسک است. صاحبان این 9 فیلم منتظرند ببینند شرایط چطور می‌شود. در صورت تثبیت وضعیت فعالیت سینماها این آثار هم به چرخه اکران اضافه خواهند شد.» طبق گفته او، حدود 240 فیلم پشت خط اکران است و فیلمسازان ناامید از صف طولانی اکران به اکران آنلاین می‌اندیشند. البته آن طور که شایسته تأکید می‌کند این فیلم‌ها قبل از ورود به پلتفرم‌های آنلاین نمایشی باید سه هفته نمایش عمومی در سالن‌های سینما را پشت سر بگذارد.
او همچنین تأکید می‌کند فیلم‌هایی که تمایل به اکران آنلاین دارند باید از شورای صنفی نمایش، مجوز بگیرند: «خیلی از فیلم‌هایی که روانه پرده اکران شده‌اند حمایت دریافت کرده‌اند نباید بدون هماهنگی به چرخه اکران آنلاین اضافه شوند.» به گفته شایسته، اکران فیلم طنز «دینامیت» در ماه محرم ادامه خواهد داشت و فقط در ایام تعطیلی سالن‌های سینما در مناسبت‌های خاص نمایش آن متوقف خواهد شد.
خاطره‌بازی با آثار دهه 60؛ از «دزد عروسک‌ها» تا «سگ‌کشی»
تجربه ناموفق اکران نوروزی و فروش ناامید کننده این آثار باعث شد پردیس‌های سینمایی دارای بیش از 10 سالن سینما، فیلم‌های ارائه شده در شبکه نمایش خانگی همچون «شنای پروانه»، «آن شب»، «آقای سانسور»، «دیدن این فیلم جرم است» و... را همچنان در برنامه نمایش خود قرار دهند. سالن سینما آزادی اما در همکاری با بنیاد سینمایی فارابی تصمیم گرفته فیلم‌های خاطره‌ساز دهه 60 و 70 را دوباره اکران کند.
سجاد نوروزی مدیر سینما آزادی با اعلام این خبر به «ایران» می‌گوید: « تلاش بنیاد سینمای فارابی برای احیای فیلم‌های خاطره‌انگیز جای تقدیر دارد. تمام فیلم‌های نوستالژیک و شاخص دهه 60 و 70 که به‌صورت نگاتیو بود را احیای رنگ کرده و نسخه دی سی سی پی آن که مناسب پخش در سالن‌های سینماست را تهیه کرده است. ظرف یکی دو هفته آینده نمایش این فیلم‌ها در سینما آزادی آغاز خواهد شد.»
تابستان سال 98 و همزمان با شروع ماه محرم فیلم‌های سینمایی «روز واقعه» به کارگردانی شهرام اسدی و «پرواز در شب» به کارگردانی رسول ملاقلی‌پور در این پردیس سینمایی اکران ویژه داشت اما با شیوع کرونا این طرح به بن‌بست خورد. حالا در روزهای خلوت اکران، قرار است این طرح با اکران فیلم‌های «نیاز» علیرضا داوودنژاد، «سگ کشی» بهرام بیضایی، «شیر سنگی» مسعود جعفری جوزانی، «دزد عروسک‌ها» محمدرضا هنرمند، «سناتور» مهدی صباغ‌زاده و... از سرگرفته شود. به گفته نوروزی در این طرح حدود 30 فیلم شاخص دهه 60 و 70 در طول سال اکران خواهد شد و در صورت بهبود شرایط، نمایش فیلم‌ها با نشست نقد و بررسی، فرش قرمز و تقدیر از عوامل همراه خواهد بود تا خاطره جمعی برای دوستداران سینمای این دو دهه تجدید شود.

مورد عجیب «شنای پروانه» و «آن شب»

آمار فروش فیلم‌های سینمایی از ابتدای مردادماه از روند متوسط فیلم‌های در حال اکران حکایت دارد. فیلم «دینامیت» با فروش یک میلیارد و 717 میلیون تومانی صدر نشین جدول فروش هفتگی است و پس از آن «خورشید» با ۴۴ میلیون و 249 هزار تومان در رده دوم قرار دارد. از میان فیلم‌های تازه اکران شده دو فیلم «مدیترانه» هادی حاجتمند و «سیاه‌باز» حمید همتی که از اوایل مردادماه روی پرده سینما رفته‌اند، فروش قابل قبولی برای خود ثبت کرده‌اند. «مدیترانه» با فروش 31 میلیون و 142 هزارتومان در رده سوم و «سیاه‌باز» با 16 میلیون و 320 هزارتومان در رده چهارم قرار دارد. «هفته‌ای یک بار آدم باش» با ۱۹ میلیون تومان در رده‌ بعدی فروش هفتگی قرار دارد. «قصه عشق پدرم» به کارگردانی محمدرضا ورزی که 10 سال پس از ساخت روی پرده آمد در هفته اخیر فروش 9 میلیون و 500 هزار تومان را در گیشه برای خود ثبت کرده است. فیلم «تکخال» هم با 5 میلیون و 600 هزار تومان در میانه جدول فروش هفتگی قرار دارد. مورد عجیب جدول فروش اکران پیشی گرفتن «شنای پروانه» به کارگردانی محمد کارت و «آن شب» کوروش آهاری از دو فیلم‌ اکران نوروز است. این دو فیلم با وجود ارائه در شبکه نمایش خانگی و دسترسی آسان به تماشای رایگان آن در پلتفرم‌های اینترنتی همچنان در برخی از پردیس‌های سینمایی (بالای 10 سالن) سانس نمایش دارند و در هفته گذشته بیش از «خون شد» مسعود کیمیایی و «لاله» اسدالله نیک‌نژاد فروش داشته است. همچنین «شنای پروانه» از ابتدای سال فروش دوبرابری نسبت به «خون شد» را تجربه کرده و «آن شب» هم دو برابر «لاله» بلیت فروخته است. آمار و اطلاعات استفاده‌ شده در این گزارش بر اساس داده‌هایی است که در سامانه فروش سینمای ایران قرار گرفته است.

منبع: ایران آنلاین

کلیدواژه: تومان در رده شنای پروانه جدول فروش دو فیلم فیلم ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت ion.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایران آنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۲۷۰۸۷۴۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

سینما به روایت «آپاراتچی»

ایسنا/اصفهان «آپاراتچی» روایت زندگی جلیل، مردی جوان و ساده است که سواد نوشتن ندارد، اما شور دارد و عاشق سینماست.

فیلم «آپاراتچی» ساختۀ قربانعلی طاهرفر، یکی از فیلم‌های در حال اکران‌ اصفهان است که گیشۀ سینمای ساحل نشان‌ می‌دهد با استقبال اندکی مواجه شده است، من نیز این فیلم ۹۴دقیقه‌ای را به‌تنهایی در سالن عالی‌قاپو نگاه کردم و وضعیت سالن، یعنی صندلی‌های خالی، این موضوع را تأیید می‌کرد. اما جای سؤال دارد که آیا تماشای «آپاراتچی»، محصول سال ۱۴۰۲ که در چهل‌ودومین جشنوارۀ فیلم فجر به نمایش درآمد، وقت تلف‌کردن است؟!

اگر عاشق «سینما» باشید، «آپاراتچی» به یک بار دیدنش (و اگر عاشق‌تر باشید، به چند بار دیدنش!) می‌ارزد؛ آن هم در مقایسه با بسیاری از فیلم‌های پرهیاهو و با بازیگران دهان‌پرکن، اما بی‌کیفیت که طرفدار هم زیاد دارند. «آپاراتچی» روایت زندگی جلیل است که عاشق سینماست و برای ساختن فیلمی بلند و سینمایی حاضر است هر کاری بکند. او وقتی دیگران معنی کارهایش را نمی‌فهمند به آن‌ها می‌گوید، تا حالا عاشق شدی؟! من عاشق سینما هستم!

اتفاقات این اثر که در جشنوارۀ فجر سال گذشته به دریافت جایزۀ ویژۀ داوران برای «نگاه نو» موفق شد، در روزگار نزدیک به پیروزی انقلاب ۱۳۵۷ و سال‌های نخست جنگ ایران و عراق بازمی‌گردد. جلیل نقاش ساختمان است که روی بوم هم هنرش را به رخ می‌کشد و مخصوصاً پرتره شهدای عزیزمان را در جنگ ایران و عراق تصویر می‌کند و به دل خانواده‌هایشان تسلایی کوچک می‌بخشد. همین جلیل که عشق بی‌وحدومرزی به سینما دارد و همواره خود را در جشنواره‌های فیلم تصور می‌کند که جوایزی نفیس به دستش می‌دهند، قصد دارد فیلمی بلند و زندگی‌نامه‌ای بسازد.

فیلم جلیل دربارۀ شخصیتی به اسم نوری است. نوری در فیلم قاضی سخت‌گیری معرفی می‌شود. همه مردم از جمله جلیل و همسر و پدر پیرش که در یک خانه زندگی می‌کنند، بدگویی از این قاضی به روزمره‌شان تبدیل شده است. همه معتقدند که نوری دارد جان جوانان وطن را با قضاوت‌های نادرستش پایمال می‌کند. اما در همان ابتدای فیلم، وضعیت نوری دست‌کم در چشم برخی از مردم، از جمله همین جلیل داستان، دگرگون می‌شود. و وقتی نوری یعنی قاضی بدنام به دنبال اتفاقاتی شهید می‌شود، تصمیم می‌گیرد فیلمی از او بسازد و نامش هم بگذارد: «نوری در تاریکی».

اما فیلم‌ساختن در زمانۀ جلیل آسان نیست. پدرش با او مخالفت جدی دارد و سینما را هنری تهی می‌داند که یک مشت آدم فاسد و بی‌دین دور هم جمع می‌شوند تا بقیۀ مردم را هم با ساخته‌هایشان بی‌بندوبار کنند! همین نگاه پدر جلیل، طنز تلخی را به اثر بخشیده است. از طرفی، جلیل را وزارت ارشاد وقت جدی نمی‌گیرد و حاضر به حمایت از او نیست.

فیلم هیچ حامی معنوی و پشتیبان مادی ندارد. خانواده شهید نوری هم با مخالفت‌ها یا خواسته‌های خود به نوعی دیگر مانعی بر سر راه فیلم‌سازی جلیل شیفته و خیال‌پرداز هستند. حالا در ادامه باید دید سرنوشت این فیلم به کجا ختم می‌شود و اگر روی پرده برود، محبوب مردم خواهد شد، چنان‌که جلیل در رؤیا می‌بیند؟!

فیلم‌سازی در میانۀ انقلاب و جنگ

فیلم «آپاراتچی» در حد خود و تا جایی که توان گشودن بال و پر داشته است، داستان بغرنج سینمای ما و البته شیرینی‌های آن و شوریدگی‌های آدم‌هایش را بازتاب می‌دهد. سینمای کشورمان از ۱۳۵۷ شمسی به‌بعد که هنرمندانی نامدار در آن افتخار آفریدند و از این قاب رنگی و اسرارآمیز ما را به جهانیان نشان دادند یا هرکس دیگری که به توان و سلیقه خود آثاری در آن تولید کرده است، آغازش داستانی پیچیده دارد.

سینمای ایران بعد از ۱۳۵۷ شمسی، در میانۀ انقلاب و جنگی زودهنگام پا گرفت و همواره موانع پرشماری از جنبه‌های اجتماعی، اقتصادی و سیاسی بر سر راهش بود. اما سینما زنده ماند، گاهی نیمه‌جان شد و گاهی جان تازه گرفت، اما هرچه بود و نبود به پیش رفت و نشان داد که این دنیای شگفت‌انگیز و پرقدرت شاید سر خم کند و در برخی سالیان منزوی شود، اما از میان نمی‌رود. سینمای ایران همواره عاشقان خودش را داشته است که برای سربلندی این گوشه پهناور از هنر معاصر ایران‌زمین کوشیده‌اند.

به جز اینکه به «آپارتچی» می‌توان نگاهی تاریخی داشت که در آن مقطع، خاص ایرانمان است، این فیلم به رابطۀ پویایی اقتصاد و هنر نیز نگاه خوبی دارد. جلیل و گروه کوچکش یک مانع جدی بر سر راه فیلم‌سازی‌شان دارند و آن هم نداشتن پول کافی و امکانات مادی به‌دردبخور است.

این مسئلۀ جدی است. هیچ هنرمندی در هیچ کجای دنیا نمی‌تواند با شکم خالی و زندگی‌ای که تمامش دغدغه نان باشد، هنری ماندگار به جهان تقدیم کند. گام‌برداشتن در چنین مسیری ازجان‌گذشتگی‌ها می‌خواهد. اگر در تاریخ هنر درنگ کنیم، آثار پراعجازی که هنوز ماندگارند و ما را انگشت‌به‌دهان می‌کنند، یا هنرمندش از خانواده‌ای ثروتمند برخاسته یا نهاد دولتی یا غیردولتی، آن هنرمند را حمایت مالی کرده و دنیایی امن برایش فراهم ساخته است. مردی مثل جلیل که برای فیلم‌سازی و نمایش استعداد هنری خود به فروختن فرش دست‌باف همسرش محتاج است، فرشی که می‌توانست زیرپای آن دو و پدر و بچه‌هایشان باشد، چه سرنوشتی در سینما خواهد یافت؟

انتهای پیام